صفحه اصلی
قوانین
سياست هاي كلي سلامت در ایران چیست؟
مصوب 1393,01,18
1 ـ ارائه خدمات آموزشي، پژوهشي، بهداشتي، درماني و توانبخشي سلامت مبتني بر اصول و ارزش‌هاي انساني - اسلامي و نهادينه سازي آن در جامعه.
1 - 1 - ارتقاء نظام انتخاب، ارزشيابي و تعليم و تربيت اساتيد و دانشجويان و مديران و تحول در محيط هاي علمي و دانشگاهي متناسب با ارزش هاي اسلامي، اخلاق پزشكي و آداب حرفه اي.
1 - 2 - آگاه سازي مردم از حقوق و مسؤوليت هاي اجتماعي خود و استفاده از ظرفيت محيط‌هاي ارائه مراقبت هاي سلامت براي رشد معنويت و اخلاق اسلامي در جامعه.
2 - تحقق رويكرد سلامت همه جانبه و انسان سالم در همه قوانين، سياست هاي اجرايي و مقررات با رعايت:
2 - 1 - اولويت پيشگيري بر درمان.
2 - 2 - روزآمد نمودن برنامه هاي بهداشتي و درماني.
2 - 3 - كاهش مخاطرات و آلودگي هاي تهديد كننده سلامت مبتني بر شواهد معتبر علمي.
2 – 4 - تهيه پيوست سلامت براي طرح هاي كلان توسعه اي.
2 – 5 - ارتقاء شاخص هاي سلامت براي دستيابي به جايگاه اول در منطقه آسياي جنوب غربي.
2 – 6 - اصلاح و تكميل نظام هاي پايش، نظارت و ارزيابي براي صيانت قانونمند از حقوق مردم و بيماران و اجراي صحيح سياست هاي كلي.
3 - ارتقاء سلامت رواني جامعه با ترويج سبك زندگي اسلامي - ايراني، تحكيم بنيان خانواده، رفع موانع تنش آفرين در زندگي فردي و اجتماعي، ترويج آموزش هاي اخلاقي و معنوي و ارتقاء شاخص هاي سلامت رواني.
4 - ايجاد و تقويت زيرساخت هاي مورد نياز براي توليد فرآورده ها و مواد اوليه دارويي، واكسن، محصولات زيستي و ملزومات و تجهيزات پزشكي داراي كيفيت و استاندارد بين المللي.
5 - ساماندهي تقاضا و ممانعت از تقاضاي القايي و اجازه تجويز صرفاً بر اساس نظام سطح بندي و راهنماهاي باليني، طرح ژنريك و نظام دارويي ملي كشور و سياست گذاري و نظارت كارآمد بر توليد، مصرف و واردات دارو، واكسن، محصولات زيستي و تجهيزات پزشكي با هدف حمايت از توليد داخلي و توسعه صادرات.
6 - تأمين امنيت غذايي و بهره مندي عادلانه آحاد مردم از سبد غذايي سالم، مطلوب و كافي، آب و هواي پاك، امكانات ورزشي همگاني و فرآورده‌هاي بهداشتي ايمن همراه با رعايت استانداردهاي ملي و معيارهاي منطقه‌اي و جهاني.
7 - تفكيك وظايف توليت، تأمين مالي و تدارك خدمات در حوزه سلامت با هدف پاسخگويي، تحقق عدالت و ارائه خدمات درماني مطلوب به مردم به شرح ذيل:
7 – 1 - توليت نظام سلامت شامل سياست گذاري هاي اجرايي، برنامه ريزي هاي راهبردي، ارزشيابي و نظارت توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي.
7 – 2 - مديريت منابع سلامت از طريق نظام بيمه با محوريت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي و همكاري ساير مراكز و نهادها.
7 – 3 - تدارك خدمات توسط ارائه كنندگان خدمت در بخش هاي دولتي، عمومي و خصوصي.
7 –4 - هماهنگي و ساماندهي امور فوق مطابق ساز و كاري است كه قانون تعيين خواهد كرد.
8 - افزايش و بهبود كيفيت و ايمني خدمات و مراقبت هاي جامع و يكپارچه سلامت با محوريت عدالت و تأكيد بر پاسخگويي، اطلاع رساني شفاف، اثربخشي، كارآيي و بهره وري در قالب شبكه بهداشتي و درماني منطبق برنظام سطح بندي و ارجاع از طريق:
8 – 1 - ترويج تصميم گيري و اقدام مبتني بر يافته هاي متقن و علمي در مراقبت هاي سلامت، آموزش و خدمات با تدوين استانداردها و راهنماها، ارزيابي فناوري هاي سلامت، استقرار نظام سطح بندي با اولويت خدمات ارتقاء سلامت و پيشگيري و ادغام آن ها در نظام آموزش علوم پزشكي.
8 – 2 - افزايش كيفيت و ايمني خدمات و مراقبت هاي سلامت با استقرار و ترويج نظام حاكميت باليني و تعيين استانداردها.
8 – 3 - تدوين برنامه جامع مراقبتي، حمايتي براي جانبازان و جامعه معلولان كشور با هدف ارتقاء سلامت و توانمندسازي آنان.
9 - توسعه كمي و كيفي بيمه هاي بهداشتي و درماني با هدف:
9 – 1 - همگاني ساختن بيمه پايه درمان.
9 – 2 - پوشش كامل نيازهاي پايه درمان توسط بيمه ها براي آحاد جامعه و كاهش سهم مردم از هزينه هاي درمان تا آنجا كه بيمار جز رنج بيماري، دغدغه و رنج ديگري نداشته باشد.
9 – 3 - ارائه خدمات فراتر از بيمه پايه توسط بيمه تكميلي در چارچوب دستورالعمل هاي قانوني و شفاف به گونه اي كه كيفيت ارائه خدمات پايه درماني همواره از مطلوبيت لازم برخوردار باشد.
9 – 4 - تعيين بسته خدمات جامع بهداشتي و درماني در سطح بيمه هاي پايه و تكميلي توسط وزارت بهداشت و درمان و خريد آنها توسط نظام بيمه اي و نظارت مؤثر توليت بر اجراي دقيق بسته ها با حذف اقدامات زايد و هزينه هاي غيرضروري در چرخه معاينه، تشخيص بيماري تا درمان.
9 – 5 - تقويت بازار رقابتي براي ارائه خدمات بيمه درماني.
9 – 6 - تدوين تعرفه خدمات و مراقبت هاي سلامت مبتني بر شواهد و بر اساس ارزش افزوده با حق فني واقعي يكسان براي بخش دولتي و غيردولتي.
9 – 7 - اصلاح نظام پرداخت مبتني بر كيفيت عملكرد، افزايش كارآيي، ايجاد درآمد عادلانه و ترغيب انگيزه هاي مثبت ارائه كنندگان خدمات و توجه خاص به فعاليت هاي ارتقاء سلامت و پيشگيري در مناطق محروم.
10 - تأمين منابع مالي پايدار در بخش سلامت با تأكيد بر:
1 – 10 - شفاف سازي قانونمند درآمدها، هزينه ها و فعاليت ها.
2 – 10 - افزايش سهم سلامت، متناسب با ارتقاء كيفيت در ارائه خدمات بهداشتي و درماني، از توليد ناخالص داخلي و بودجه عمومي دولت به نحوي كه بالاتر از ميانگين كشورهاي منطقه باشد و اهداف سند چشم انداز تحقق يابد.
3 – 10 - وضع عوارض بر محصولات و مواد و خدمات زيان آور سلامت.
4 – 10 - پرداخت يارانه به بخش سلامت و هدفمند سازي يارانه هاي بهداشت و درمان با هدف تأمين عدالت و ارتقاء سلامت بويژه در مناطق غيربرخوردار و كمك اختصاصي به اقشار نيازمند و دهك هاي پايين درآمدي.
11 - افزايش آگاهي، مسؤوليت پذيري، توانمندي و مشاركت ساختارمند و فعالانه فرد، خانواده و جامعه در تأمين، حفظ و ارتقاء سلامت با استفاده از ظرفيت نهادها و سازمان هاي فرهنگي، آموزشي و رسانه اي كشور تحت نظارت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي.
12 - بازشناسي، تبيين، ترويج، توسعه و نهادينه نمودن طب سنتي ايران.
12 – 1 - ترويج كشت گياهان دارويي تحت نظر وزارت جهاد كشاورزي و حمايت از توسعه نوآوري هاي علمي و فني در توليد و عرضه فرآورده هاي دارويي سنتي تحت نظر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي.
12 –2- استاندارد سازي و روزآمد كردن روش هاي تشخيصي و درماني طب سنتي و فرآورده هاي مرتبط با آن.
12 – 3- تبادل تجربيات با ساير كشورها در زمينه طب سنتي.
12 – 4 - نظارت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي بر ارائه خدمات طب سنتي و داروهاي گياهي.
12 – 5 - برقراري تعامل و تبادل منطقي ميان طب سنتي و طب نوين براي هم افزايي تجربيات و روش هاي درماني.
12 – 6 - اصلاح سبك زندگي در عرصه تغذيه.
13 - توسعه كيفي و كمي نظام آموزش علوم پزشكي به صورت هدفمند، سلامت محور، مبتني بر نيازهاي جامعه، پاسخگو و عادلانه و با تربيت نيروي انساني كارآمد، متعهد به اخلاق اسلامي حرفه اي و داراي مهارت و شايستگي هاي متناسب با نيازهاي مناطق مختلف كشور.
14 - تحول راهبردي پژوهش علوم پزشكي با رويكرد نظام نوآوري و برنامه ريزي براي دستيابي به مرجعيت علمي در علوم، فنون و ارائه خدمات پزشكي و تبديل ايران به قطب پزشكي منطقه آسياي جنوب غربي و جهان اسلام.